Wybrancy

Yui_Lin

Skrępowali mu ręce, zakneblowali usta i przerzucili przez konia. W jego głowie kołatało się wiele myśli, każda wysuwała absurdalną hipotezę na temat jego porwania. Musieli go z kimś pomylić. Może i wyglądał na dużo starszego niż był w rzeczywistości (raziło go, gdy nazywano jego osobę per „pan” choć nie dorósł jeszcze do tego by tak się do niego zwracać), ale nie mógł wybaczyć porywaczom taką omyłkę. Wszak był jeszcze dzieckiem, jeżeli dwanaście przeżytych wiosen można było zaliczyć do dziecięcego wieku.
Mężczyzn było trzech, przed każdym z nich czuł respekt i trwogę. Ten, który go pochwycił, prowadził konia. Ubrany był w szarą opończę, z kroju podobną do płaszcza Fahada. Widział jego łuk, wielki, wykonany z wierzbowego drewna, z pięknym, brązowym zdobieniem. Na rękach nosił rękawice w kolorze ziemi. Dłoń była tak obszerna, ze z pewnością pomieściłaby dwie ręce chłopaka.
Zastanawiał się gdzie chował ten dziwny sztylet, którym mu groził. Trzymał go, choć to złe słowo, w prawej ręce. Wydawało mu się, że ten nóż wystawał z jego palca, ale to było niemożliwe. A może spotkał jakiś magów? Nonsens, mogliby go schwytać już dawno temu.
- Kiero, dochodzimy, zawiąż mu oczy- odezwał się głos z tyłu.
- Po co? I tak będzie dopuszczony- mruknął szaro opończy.
- Zasady, to zasady, nie sprzeciwiajmy się mu, nie wiemy jakie zamiary ma wobec chłopaka.
Mężczyzna o imieniu, a może pseudonimie, Kiero, podszedł to Fahada i nałożył na jego oczy opaskę. Zdążył zauważyć, że ten różni się od pierwszego, idącego przy koniu. Miał kremowe okrycie i odsłoniętą twarz.
Zaczął się bać, choć nie przyznałbym tego nawet przed samym sobą. Mężczyźni byli zbyt tajemniczy, ten, przez którego został schwytany przeprawiał o dreszcze. Biła od niego poświata nieokreślonego koloru i kazała Fahadowi oddawać należytą cześć właścicielowi.
Pięli się ostro w górę. Koń stawiał coraz wolniejsze kroki co nie uspokoiło chłopaka.
Przysłuchiwał się bacznie swoim „towarzyszom”, ale zupełnie nie rozumiał o czym ci gawędzili.
I nagle padło hasło: „Starzec z gór”. O tak. Fahad wiedział kim jest ów tajemniczy Starzec z gór. Każdy bał i wystrzegał się tego imienia, a Narid nie był wyjątkiem. Czarnoksiężnik Sabbah, dużo o nim czytał. Był władcą sekty. Assassynów – tajemniczego ugupowania skrytobójców, którzy sławni już byli na całą Europę i Azję. Głośno przełknął ślinę, kiedy zatrzymali się.
Jeden z mężczyzn włożył mu coś do ust i dopilnował, żeby chłopak to połknął. Nie zdążył poczuć nawet smaku. Zaraz potem stracił przytomność.
Ocknął się poczuwszy dziwny zapach kadzideł i słabego dymu. Pomieszczenie nie było duże, ale wysokie. Zakręciło mu się w głowie, kiedy spojrzał w sufit. Wnętrze przypominało wygląd gotyckiej katedry, przez kolorowe witraże wpadały smugi światła nadając pomieszczeniu mistycznego wyrazu.
Zauważył, że posadzili go w środku znaku wyrysowanego w kaflowe podłoże. Kwadrat i pięcioramienna gwiazda wpisana w okrąg, otoczona zapalonymi świecami.
Był całkowicie nagi. Zanim pojął co się właściwie stało, jego oczom ukazał się on – Starzec z gór. Nie miał pojęcia skąd o tym wiedział. Nie opanowawszy odruchów, skulił się.
Mężczyzna miał długą brodę i wielkie, wszystkowiedzące oczy koloru nieba. Był wysoki, ubrany w czarną togę. Siwe włosy upięte nosił z tyłu głowy. Swoim wyglądem porażał ludzkie oczy – chłopak czuł się przy nim całkowicie ubezwłasnowolniony.
- Wybrałem cię, Fahadzie Narid, rysiu północy.
Miał wyrazisty i głęboki głos, chłopak nie czuł się upoważniony do wypowiedzenia przy nim choćby sylaby. Jak zahipnotyzowany patrzył na łagodne oblicze starca. Ten uśmiechnął się do niego. Trwało to dłuższą chwilę. Po jakimś czasie mężczyzna zadał mu bardzo szybką serię pytań. Fahad zrozumiał, że to było coś w stylu rozmowy kwalifikacyjnej – odpowiadał szczerze i zgodnie z prawdą.
Kiedy starzec zamilkł, przestraszył się, że go rozgniewał powiedziawszy coś nie tak. Ten jednak znów się uśmiechnął.
Obraz zaczął się zamazywać i zaraz po tym kruczowłosy powtórnie stracił przytomność.

Hanyou

No teraz nie dostrzegłam literówek

, a opowiadanie ciekawe, ale krótkie czesci ;o

Temari

no ja tez nie widze literówke, tylko kilku przecinków brak ;p
ogolnie spoko;) czekam co dalej

Yui_Lin

u mnie zawsze z interpunkcją jest cos nie tak

a krótkie, bo nie mam za bardzo czasu pisać... ; /

uparta_oslica

mam nadzieję, że 3 część jeszcze przed gwiazdką będzie

nie wtrącam się do stylu pisania, bo sama mam nienalpeszy