Wybrancy

Hanyou

Obudził go Tommy. Była 11. Z wczoraj zostało im spagetthi. Michael powoli zwlekł się z lóżka i poszedł wziąć prysznic. Ogolił się wreszcie. Usłyszał dzwoniący telefon. Zapomniał, że jest nagi i szybko zbiegł na dół go odebrać. Tommy spojrzał na niego i się zaczął śmiać. Pisarz rzucił mu przepraszające spojrzenie. I zaczął rozmowę.

- Hallo?
- Witam Michael. Jak tam przygotowania do nowej książki? – zapytał głos w słuchawce.
- A jakoś idzie. Za pół roku będzie skończona.
- Wiesz, że będziesz wtedy spóźniony o pół roku?
- Zdaje sobie z tego sprawę. Ale nic na to nie poradzę, że mam ważniejsze rzeczy na głowie. – odpowiedział dosyć chłodno z grymasem na twarzy.
- Meik, ja wiem, że jesteś coraz starszy i ciężko Ci się zmobilizować do pracy, ale mógłbyś się jeszcze trochę postarać. A tym bardziej, że na umowie jest napisane książka co dwa lata.
- Słuchaj, postaram się wyrobić, ale nic nie obiecuje. Jak tak bardzo Ci to przeszkadza to mi to odbij. Zapłacisz mi mniej kasy. – był trochę zdenerwowany.
- Nie no, Maiky wyluzuj. Mamy czas, liczę tylko, że będzie to dobra książka. To do zobaczenia kiedyś, odezwę się jeszcze. – powiedziawszy to rozłączył się.

Pisarz usiadł na sofę, lecz chwilę później się zerwał i wparował do łazienki. Skończył się golić, ubrał się i zszedł na dół. Zrobił sobie kawy. Znów popadł w stan rozmyślań.
Tommy oglądał telewizję i zajadał się płatkami z mlekiem.

Nie miał pomysłu na ta cholerna książkę. To znaczy miał, ale sprawa z Tommy zupełnie go pochłonęła i nie mógł skupić się na niczym innym. Postanowił w poniedziałek pogadać z swoim adwokatem. Może uda się to załatwić jakoś bez sprawy w sadzie. Ten sen go przeraził. Co chwile przypominał mu się wzrok chłopca. Chwilę później poczuł się taki samotny. Ten chłopiec wniósł w jego życie odrobinę szczęścia. A może więcej niż odrobinę? Teraz przynajmniej się śmiał. A wcześniej? Zimna, kamienna twarz bez krzty radości. Może przydała by mu się kobieta? Ale która pokocha kogoś kto jest zajęty tylko pracą, dla niego to był cały jego świat, liczyło się tylko to. Lecz to było kiedyś, a teraz? Nagle mały chłopiec zmienił jego przyzwyczajenia. Ocknął się. Kawa zimna. Wypił ją na raz. Rozpalił ogień w kominku. Usiadł w fotelu. Chłopiec podszedł do niego.

- Meikel... Jeśli Ci przeszkadzam to powiedz, nie chcę by przeze mnie miałeś kłopoty. Słyszałem rozmowę. – powiedział siadając mu na kolana.

Micheal przeszedł dreszcz, cały zesztywniał.

- Nie o to chodzi Tommy. Nie przeszkadzasz mi. Zrobimy tak, jak ja będę pisał ksiązkę ty będziesz rysował albo robił zadanie bądź co będziesz chciał. Tylko proszę nie wchodź wtedy do mojego gabinetu...

Chłopiec spojrzał na przyjaciela. Nie rozumiał dlaczego nie mógłby zobaczyć, jak pracuje. Nie chcąc się jednak narażać zgodził się,

- Dobrze, jak sobie życzysz. – położył głowę na pierś Meikela.

Pisarz nie potrafił nic zrobić, sparaliżowało go. W chłopcu jest tyle dojrzałości jak na 13 lat, a mimo to w głębi siebie jest małym dzieckiem, który nie doświadczył nigdy miłości od nikogo. Tommy zszedł uśmiechnął się i poszedł znów pooglądać telewizje. Mięśnie artysty rozluźniły się. Nie potrafił zrozumieć dlaczego taka bliska obecność chłopca go tak przeraża. Może to przez ten sen?

Wieczorem odwiózł go do domu. Tym razem nikogo nie było. Chłopiec wszedł pomachał mu ręką i zamknął za sobą drzwi. Meikel odjechał.

Nalał sobie lampkę wina. Usiadł na swoim starym już fotelu i popijał w cieple palącego się ognia. Spoglądał na płomienie. Czuł się tak jakby ten ogień żarzył się w nim. Oczy mu się zamykały od tego rozchodzącego się ciepła. W końcu wstał i udał się do sypialni. Był znów jakby w letargu. Położył się w łóżku, zasnął.

Otworzył oczy... usłyszał pukanie do drzwi. Zszedł na dół, otworzył. Stała w nich kobieta. Młoda. Zapytała czy może się ogrzać. Była tylko w zwiewnej sukience. A na dworze szalała śnieżyca. Wpuścił ją do środka. Zrobił ciepłego kakao i otulił ja kocem. Patrzała na niego wielkimi brązowymi oczyma. Kazał jej zaczekać, chciał przynieść jej suche ubranie. Wszedł do sypialni i przeszukiwał swoją szafę. Odwrócił się. Stała w drzwiach w bieliźnie, czerwonej i koronkowej. Popatrzał na nią i zarumienił się. Podeszła do niego i pocałowała go namiętnie. Odwzajemnił pocałunek. Znaleźli się w łóżku. Kochali się dość długo i dziko.

Podskoczył na łóżku czując, że właśnie skończył się orgazm. Nie było kobiety, nie było nikogo. Był tylko on i jego opadający już członek... Poszedł do łazienki. Śniła mu się kobieta... Czy naprawdę jej aż tak potrzebuje? Ale zaraz, odszukał w pamięci obraz...

Boże nie... To było tak dawno.

Jak bardzo chciał o tym zapomnieć. Nawet nie znał jej imienia. Pamiętał, że to była przygoda na jedną noc. Było dokładnie jak w tym śnie. Stało się to zaraz jak wydał swoja pierwsza książkę. Kupił sobie ten dom nad jeziorem. Pierwsza zima...I najlepszy sex jaki przeżył. Rano gdy sie obudził nie było jej, tylko kartka "dziękuje za ta wspaniała noc"... Jak dawno to było? Nie chciał o tym myśleć.

Była 4 nad ranem. Wolał już się nie kłaść. Zrobił sobie kawy i tosty z serem. Jadł powoli i powoli sączył kawę. Nadał czuł podniecenie, które odchodziło strasznie wolno. Obiecał sobie wtedy, że już nigdy nie pójdzie do łóżka z kimś dopiero co poznanym...

Zeir4m

kurcze nadal niemoge sobie wyobrazic ze to 13 ;x jakos dziwnie ;x co za sny

moze to materialy do ksiazki :X

Hanyou

czemu nie mozesz sobie wyobrazic ?

Zeir4m

no bo 13 latek wydaje mi sie bardziej dorosly i tak dziwnie sie wyobraza takiego na kolanach jak siedo klaty przytula ;x

Hanyou

jaki ty jestes nie czuły na krzywde innych ; [

Zeir4m

jestem czuly przeciez ale nie okazuje tego tak bardzo

Hanyou

nie o taka czułosc mi chodziło

Zeir4m

no to ja nie wiem o jaka czulosc chodzilo

Hanyou

bardziej chodziło o wspolczucie

Zeir4m

potrafie wspolczuc, kiedys bardziej teraz coprawda mniej.

Hanyou

czemu teraz mniej?

Zeir4m

nie wiem, tak jakos ostatnio robie sie nieczuly

Hanyou

dlaczego?

Zeir4m

no nie wiem tak jakos, zobojetnienie, moze jakis kryzys ;x

Hanyou

kryzys ? lol

Zeir4m

no nie wiem czemu .... kryzys wieku sredniego ;o

Shayla · Gość

"Kochali się dość długo i dziko."

Po tej scenie z Hanyou i Yui spodziewałabym się zdania(lub kilku) bardziej rozwiniętych xD

Ale mimo to zaczyna mnie coraz bardziej pochłaniać to opowiadanie... Aż się nie mogę doczekać kiedy ujawnisz te wszystkie tajemnice^^

Yui_Lin

Hany jak chcesz zdrobinić to "Mike" i wtedy czyta się Majk... :P Ja też chce miec taki sem <yes> *___*

KedaR

W necie był i Meikel i Michael specjalnie sprawdzałam.

Yui_Lin

Tak, ale tu chodzi o to, ze Han musi zadecydować. Albo Meikel albo Michael. Bo urzywa dwóch wersji^^

KedaR

no to co, co zaróznica, lepsze chyba urozmaicenie, to tak jak Sarah i Sara. A i tak wszyscy wiedza o co chodzi ; p poza tym nie daje tego nigdzie do sprawdzenia więc może być tak ;p może kiedyś zmienie, jak będe słynną pisarka

Yui_Lin

ja wiem, za bardzo się czepiam

Hanyou

troszynke

Yui_Lin

wybacz:( ;*

Hanyou

spoko luz:**